Album Of The Month : Sounds Of A Playground Fading by In Flames


IN FLAMES - Sounds Of A Playground Fading
Genre: Melodic Death/Modern Metal
Release Date: 15/06/2011


Tracklist
01. Sounds Of A Playground Fading
02. Deliver Us
03. All For Me
04. The Puzzle
05. Fear Is The Weakness
06. Where The Dead Ships Dwell
07. The Attic
08. Darker Times
09. Ropes
10. Enter Tragedy
11. Jester's Door
12. A New Dawn
13. Liberation
=Total Time:53:57=


Her zaman, her yeni albümüyle ilgi odağı olmayı başarabilen In Flames 10. albümleri 
"Sounds Of A Playground Fading" öncesi yine güçlü şekilde ilgi odağı olmayı başardı.

Bunda şu sıralar raflarda olan Arch Enemy, Morbid Angel gibi devlerin büyük beklentilerle beklenip hayal kırıklığıyla sonuçlanan yeni albümlerinden sonra beklenti yönünü 
bir başka dev IN FLAMES'a yöneltmiş de olabilir.
Bu albumun bir başka önemi, grubun beyni Jesper Strömblad'ın gruptan ayrılmasının ardından, O'nsuz bir albümün nasıl olacağı beklentisine cevap verecek olmasıydı.


 Açıkcası "Clayman" dan sonra çıkan albümleriyle
-Take This Life, Cloud Connected gibi birkaç şarkı dışında- alakam olmamıştı. 
Hatta "A Sense Of Purpose" gibi bir fiyaskodan sonra beklenti içinde de olmamıştım.
Lakin gitarist Jesper Strömblad'ın ayrılışından sonra gruba bitti gözüyle bakılması; 
bende bunu yazanlara karşı antipati oluşturmakla birlikte, 
yeni IN FLAMES albümüne karşı da merakımı artırdı.
Çünki ortada Jesper Strömblad varken yapılmış "A Sense Of Purpose" gibi aynı rifflerin tekrarlanmasından öteye geçemeyen vasat bir albüm var...


Jesper Strömblad'ın yokluğunda Björn Gelotte' in ipleri eline aldığı albumun  
Death Metal değil Modern Metal olduğunu kabullenip
bu çizgide değerlendirme yapmak gerek.
Yani "Whoracle" ile değil,  "A Sense Of Purpose" ve önceki birkaç albümleriyle
kıyaslamak daha doğru olur.
Örneğin vokali, gitardan daha çok duymaya hazır olmalı. Ki "A Sense Of Purpose" daki basitleştirdiğini düşündüğüm vokal stiline karşı, bu albumde neredeyse her parçada farklı denemeler yapan Anders Fridén' in vokal performansı karşısında diz çökmeli... 
Albümden önce yayınlanan "Deliver Us" Single'ı zaten epey ses getirmişti. Keyboard efektiyle start alan Deliver Us'ın akılda kalıcı melodisi, nakaratı ve güzel solosuyla albümde en öne çıkan parçalardan. Anders'in parçanın nakaratında ulaştığı seviye ve sonrasındaki"It starts to fall apart, let me take control" kısmını söyleyişini duymak için bile tekrar tekrar dinlenebilir.
"Jester's Door" parçası, ismine bakılarak albümde en çok beklenti duyulan parça  gibiydi.
Tamam bir The Jester Race beklemiyordum ama olsun... =)
Fakat IN FLAMES beklentilerin aksine "Jester's Door" da atmosferik ve deneysel bir parçaya imza atmış, ki ben onu da beğendim.
"Enter Tragedy" albümdeki en sıkı ve akılda kalıcı parçalardan. Ki zaten nakaratındaki  
"Did you question me? I question you!" kısmı unutulacak gibi değil;)
Albümde her şarkıdan ayrı tat almak mümkün. Örneğin old-school melodiye sahip "The Puzzle", "Deliver Us" ile birlikte albümdeki favorim.



Bir diğer öne çıkan parça "A New Dawn" ın ise "Colony" deki 
parçalardan altta kalır yanı yok. 02:27 de duyduğumuz keman çok iyi düşünülmüş.
Orta tempolu "Ropes" parçasını çok tuttuğumu söyleyemesem de, 
giriş ve kapanış  melodisi kurtarmış. 
Yine güzel bir girişe sahip "Where The Dead Ships Dwell" parçasında hoşuma giden 
02:10 dan sonra başlayan muhteşem solo.
Gothenburg'daki If Studios'ta kaydedilen albümün başarılı kapak çalışması ise  
Dave Coreia'dan.
Velhasıl alternatif ve deneysel çalışmaların yanında klasik IN FLAMES tadında güzellikler bulabileceğimiz 
ve zamanla değerinin daha da anlaşılacağını düşündüğüm bir albüm.

Review: A World Destroyer by Degradead

Degradead – A World Destroyer
Genre: Melodic Death/Thrash Metal
Release Date: 27.05.2011


Tracklist
01. Human Nature
02. A Taste Of Destiny
03. A False Hope
04. The Final Judgement
05. Broken
06. Part Of The System
07. No One Prevail
08. Cold Blood
09. Near The End
10. Kept In The Dark
Total:40:32

Ders: Melo Death, Konu: Degradead.
İsveçli grubun İlk 2 albumlerini pek tutmamıştım fakat In Flames gitaristi (ex-gitarist oldu) Jesper Stromblad’ ın da dikkatini ve desteğini çeken bir gruba tekrar şans vermek gerekliydi ve bu defa iddialı geldiklerini daha album çıkmadan promosyonla yeterince belli etmişlerdi.



Album Jonas Kjellgren (Sonic Syndicate, Scar Symmetry, The Absence) prodüktörlüğünde Peter Tägtgren’ in The Abyss (Dimmu Borgir, Marduk, Hypocrisy, Children Of Bodom) stüdyolarında kaydedildi.
Açılış parçası “Human Nature”, “A Taste Of Destiny” ile birlikte album çıkmadan dinleme fırsatı bulduğum 2 parçadan biriydi.
İkisi de sağlam parçalar “Human Nature” parçasını daha çok sevmiş ve dinlemiştim. 

Akılda kalıcı melodisi ve nakaratı var. 
Sound olarak In Flames “Reroute to Remain” parçalarını anımsatıyor.



Nakaratta düz vokal kullanılması kimi parçaya iyi gidiyor(bknz “Human Nature”). Fakat bu olay abartılınca Emo tarzı birşeye dönüşüyor ve insan Tokyo Hotel dinliyormuş gibi bir hisse kapılıyor, ki bu his benimle aynı kafa yapısına sahip metalsever dostlarım açısından hoş olmuyor=)
Büyük umut bağladığım albumu edindikten sonra ise hayal kırıklığına uğradım. Çünki album çıkmadan dinlediğim 2 parçanın albumdeki en sıkı parçalar olduğu kanaatine vardım.
Bunların yanına “The Final Judgement” parçasını da ekleyeyim. 

Hatta şu sıralar en çok dinlediğim parça da bu. 


Ama yine de birşeyler eksik. İnsan In Flames’la kıyaslanan ve bu kadar desteklenen bir grubun albumunu eline aldığında beklenti içinde oluyor doğal olarak. 

Belki çıtayı yüksek tutup dinlediğimden yeterince sevmemiş olabilirim. 
Fakat olur olmadık yerde tempo düşürüp düz vokale geçişleri, 
sevimsiz bir klavye ve enerji yoksunu parçalar beni sıktı. 
Bir sonraki albumlerinde tamamen düz vokalden oluşan 
emovari bir sounda kayması olası. Umarım yanılırım.

***DipNoT=Gitarist 'Anders Nyström' ün; KATATONIA, BLOODBATH gibi gruplardan tanıdığımız Anders "Blakkheim" Nyström ile sadece isim benzerliği bulunmakta.