Lacuna Coil - Dark Adrenaline

Lacuna Coil — Dark Adrenaline

Genre: Gothic Metal/Alternative Metal

Label: Century Media Records

Websites: lacunacoil.it

Release Date: 24.01.2012

Tracklist
01. Trip The Darkness
02. Against You
03. Kill The Light
04. Give Me Something More
05. Upsidedown
06. End Of Time
07. I Don't Believe In Tomorrow
08. Intoxicated
09. The Army Inside
10. Losing My Religion
11. Fire
12. My Spirit

Onları ilk bundan yaklaşık 13 sene evvel "In Reverie" albümleriyle tanımış sevmiştim. Sevmiştim fakat o zamanlar biri bana "bu grup 10 sene sonra en çok satılan albümlere imza atacak" dese inanmazdım. Hep underground kalır gibi bir düşüncem vardı. Ki o zamanlar şimdiki gibi "female-fronted metal" diye bir olay yoktu (bknz.buralar eskiden tarlaydı)

En başarılı bulduğum albümleri "Comalies" ve "Unleashed Memories" olan, sonraki senelerde daha alternatif bir çizgiye kayan grup (ki bana göre en doğrusunu yaptılar) belki tahmin edebileceğinden de çok daha fazla hayran kitlesine ulaştı.

Bunda güzel vokalist Christina'nın dergilere verdiği pozların ve grubun magazinsel tarafının yanısıra dünyada en çok para kaldıran işler olan "nu-metal" öğeleri barındıran 2006 çıkışlı "Karmacode" albümlerinin payı büyük. Ama benim de LC albümleri içerisinde en az sevdiğim, en az dinlediğim albümdür. 2009'da çıkan "Shallow Life", bir önceki albüme göre daha dinlenilebilir oldu benim için zira alternatif rock ve az da olsa gotik bir sounda sahipti.

Bu albümü dinleyince çok şaşırdığımı söylersem yalan olur. Çünki son 2 albümlerinde arada sevmediğim parçalar olsa dahi LC den hiçbir zaman kalitesiz bir albüm beklemedim. "Dark Adrenaline" için, "Shallow Life" ın devamı niteliğinde ama ona kıyasla daha agresif, belki biraz daha gotik öğe barındıran karanlık bir albüm diyebilirim.

Albümde gruptan ziyade Christina’nın farklı vokal denemelerine bayıldım. Christina'nın sesini en iyi kullandığı album diyebilirim.

Albumun hiti, çok önceden yayınladıkları "Trip The Darkness" tipik LC özelliği taşıyor. Bununla birlikte farklı yönleriyle ayrılan şarkılar da var. Örneğin muhteşem ballad "End Of Time" ve albümün en karanlık parçası "My Spirit" buna örnek gösterilebilir.

"My Spirit", geçtiğimiz sene kaybettiğimiz Peter Steele (Type O Negative) e ithafen yazılan bir parça. Diğer bir "hürmet" en bilindik parçaları "Losing My Religion" u coverlayarak R.E.M'e gönderilmiş. Bu parça hakkında ilk görüşlerim olumsuz olsa da, hatta Ferro'nun girdiği nakarat bölümleri 'ergence' gelse de, Christina’nın vokallerinin beni de yumuşattığını söyleyebilirim.

Favorilerim "Kill The Light”, "Upsidedown" ve "End Of Time". Son olarak albümün şuan iTunes ve Amazon Metal Album listesinde zirvede olduğunu da belirteyim.