Iced Earth - Dystopia

Iced Earth — Dystopia
Genre: Power/Thrash Metal
Websites: icedearth.com
Release Date: 17.10.2011


Tracklist
01. Dystopia 05:49
02. Anthem 04:54
03. Boiling Point 02:46
04. Anguish Of Youth 04:41
05. V 03:39
06. Dark City 05:42
07. Equilibrium 04:30
08. Days Of Rage 02:17
09. End Of Innocence 04:07
10. Soylent Green (Bonus Track) 04:20
11. Iron Will (Bonus Track) 04:15
12. Tragedy And Triumph 07:44
13. Anthem (String Mix) 04:51
Total:54:46


Bundan yaklaşık 10 sene önce playerımda "Horror Show" cd si az dönmedi.
Ondan önce "Something Wicked This Way Comes" ve "The Dark Saga" hakeza...
Ama malesef geçen 10 sene içerisinde kadro değişiklikleri ve arada 2-3 güzel parça dışında ısınamadığım albümler peşpeşe gelince gruptan soğumuş, kim gelmiş kim gitmiş vb.
kadrodaki değişiklik haberlerini de çok takip etmemiştim. Son olarak eski vokalleri Matt Barlow'un geri döndüğünü duymuştum. (ki o da tek albumle sınırlı kalmış.)
Grubun adında "Something Wicked" yazısı geçen her yeni albümünü heyecanla dinlemiş ama her seferinde de hayal kırıklığına uğramıştım.
Grup elemanları bunu geç de olsa anlamış olacak ki, isabetli bir kararla "Something Wicked" nostaljisine son verip, adeta 10 yıl önce zirve yaptığı döneme dönüş yaptı.
Grubun "Horror Show" da bıraktığı çizgiyi devam ettirebildiğini görmek gerçekten güzel.

Gelelim Dystopia ya...
Genel olarak bu tür büyük gruplara sonradan dahil olan elemanlara kolay alışılmaz. Bunu ben de yapıyorum. Fakat bu albümde vokal adına hiçbir eksik göremediğim gibi fazlasını bulduğumu belirtmeliyim. Into Eternity grubundan kadroya dahil olan yeni vokalist Stuart "Stu" Block un öyle bir sesi var ki, -eğer özel bir benzeme çabası yoksa- Barlow'un tok vokallerini epey anımsatıyor.
Artı olarak Barlow'dan pek duymadığımız çığlıklar ve agresif vokalleriyle adeta Tim “Ripper” Owens'a göz kırparken, 2 dönemi birleştirme/tamamlama çabasında gibi.
Ama örneğin akustik yapılı "End of Innocence" parçasında tamamen kendinden birşeyler katmış. Hatta albumden bağımsız tek bu şarkıyı dinletseler -tipik Iced Earth solosunu saymassak- alternatif rock grubu dinlediğimi sanırdım.
Aynı şey "Anguish of Youth" parçasının nakarat dışındaki kısımları içinde söylenebilir.
Stu nun her parçada değişebilen bir ses rengi var. Örneğin "Boiling Point" parçasında ise nakarattaki çığlıklarının yanında neredeyse death tarza kayan vokaller yapmış.
Albumle aynı adı taşıyan açılış parçası "Dystopia" 1 dk.lık introyla başlayıp daha sonra
tipik Iced Earth riffleriyle tempolu bir hale bürünürken, nakaratındaki vokaller bana 
King Diamond u anımsattı.


Öyle görünüyor ki her dinleyişte farklı bir parçanın öne çıkabileceği, herkesin farklı favorileri olması muhtemel albümde, kişisel seçimim ise "Anthem", "Anguish of Youth"
ve "Days Of Rage". Ama diğerlerinin de hakkını yemek istemiyorum örneğin bunu yazarken aklıma "Iron Will" geldi. Hepsi muhteşem. Bir aksilik olmaz ise 13 Aralık'ta ülkemizdeki ilk konserini verecek olan Amerika lı efsane grubun, "Days Of Rage" parçası konserde seyircileri gaza getirmek için birebir. Iron Maidenvari melodiye sahip
"Tragedy and Triumph" ise enerjik bir kapanış parçası.

Grubun 10. stüdyo albümü olan "Dystopia" ya konsept açısından bakıldığında grubun gitaristi ve aynı zamanda beyni Jon Schaffer'ın bu defaki seçiminin ne kadar isabetli olduğunu görmek mümkün. Bunun adına -daha önce dinleme fırsatı olmayanların- öncelikle grubun "Horror Show" albumune kulak kabartmalarında fayda var.
"Horror Show" ile bir başka benzerlik, film karakterlerine olan göndermeler.
Adından anlaşılacağı üzere özellikle korku edebiyatıyla alakalı sözler duyduğumuz  
"Horror Show" gibi "Dystopia"da da; "V For Vendetta", "Dark City", "Equilibrium"
ve "Soylent Green" parçaları gibi geneli itibariyle totaliter ve otokratik
sistemlere eleştiriler getiren kurgusal yapımlar ana temayı oluşturmakta.
Albüm ismi de bu temaya uygun olarak seçilmiş. Schaffer, albüme dair
yapılan röportajda "Metropolis", "Blade Runner", "Brazil", "Equilibrium"
ve "The Matrix" gibi dystopik filmlerden etkilendiğini belirtmiştir.

İlk kez Türkiye'ye gelecek olan grup 13 Aralık'ta İstanbul Refresh The Venue'de 
sahne alacak. Biletler şuradan temin edilebilir.

World Dystopia Tour kapsamındaki diğer duraklar aşağıdaki şekilde.


Kapak seçimi konusunda kararsız kaldım. Örneğin deluxe versiyonunda set içinde verilen t-shirtler hiç ilgimi çekmedi...
Şarkıları bir kenara bırakıp kapağa göre seçim yapmam istense tercihim kesinlikle
13 sene önce çıkan "Something Wicked This Way Comes" olurdu. "Horror Show" hakeza...
Kapağı bir tarafa bırakır isek, 17 Ekim tarihinde Century Media etiketiyle yayınlanacak albümün, grubun diskografisinde sağlam bir yer edineceğini şimdiden öngörmek hiç
zor değil 9/10.


Paradise Lost - Draconian Times MMXI

Paradise Lost — Draconian Times MMXI
Genre: Gothic Metal
Release Date: 07.11.2011


Tracklist
01. Enchantment
02. Hallowed Land
03. The Last Time
04. Forever Failure
05. Once Solemn
06. Shadowkings
07. Elusive Cure
08. Yearn For Change
09. Shades Of God
10. Hands Of Reason
11. I See Your Face
12. Jaded
13. Faith Divides Us, Death Unites Us
14. True Belief
15. One Second
16. Say Just Words
17. Rise Of Denial
18. As I Die


Çıkış tarihi 7 Kasım olan Draconian Times MMXI DVD'si için grup 7 farklı şehirde performans sergiledi. Grubun tanınmasında önemli yersahibi olan efsanevi album "Draconian Times" tan parçaların seslendirildiği turne kapsamındaki duraklar
Bochum, Londra, Paris, Utrecht, Atina ve Selanik.


Draconian Times albümüne saygı niteliğinde olan DVD de,  
"True Belief" ve"One Second" gibi grubun en sevilen klasiklerinin yanısıra,  
"Faith Divides Us - Death Unites Us" ve "Rise Of Denial" gibi
son dönemde yaptıkları parçalara da yer verilmiş.


Albümdeki hiçbir parçayı ayırt etmeseyi haddime görmesem de performans açısından en beğendiklerim "Shadowkings", "Hallowed Land" ve bonus olarak konulan "One Second". Hatta "One Second" ve "Say Just Words" u dinlerken gelecek sene için de bir "One Second MMXII" gelse ne harika olurdu diye düşünmeden edemedim.  
"ICON" hakeza... Ama yeni albüm çalışmaları gözönünde bulundurulursa bu 
pek de mümkün görünmüyor. Keyboard ve geri vokallerde tur boyunca PL a eşlik eden, önceki senelerde gitarist olarak da eşlik etmiş olan (adam herşeyi çalıyor demekki)
Milton "Milly" Evans var ve ben onun da performansını muhteşem buldum,
özellikle geri vokallerde.


Ayrıca DVD'de "Draconian Times" albümüne dair belgesel, magazin haberleri,
grup üyeleri Steve Edmondson ve  Nick Holmes'un yanısıra prodüktör  
Simon Efemey ile söyleşiler ve bonus klipler bulunmakta.


Mix çalışmalarını başta Katatonia ve Opeth olmak üzere birçok ünlü gruptan
aşina olduğumuz -ki buna PL'un Faith Divides Us - Death Unites Us albümü de dahil-  
Jens Bogren (Fascination Street Studios) yaparken,
prodüktörlüğü Paul Green (Cybertech Productions) üstleniyor.
Century Media Records etiketiyle yayınlanan DVD' nin başarılı kapak
çalışması ise Justin Kamerer (www.angryblue.com)' a ait.