Album Of The Month : A Rose For The Apocalypse by Draconian

Draconian – A Rose For The Apocalypse

Genre: Atmospheric Doom/Death/Black Metal

Label: Napalm Records

Websites: myspace.com/draconianmusic

Release Date: 23.06.2011

Tracklist
01. The Drowning Age (7:18)
02. The Last Hour Of Ancient Sunlight (5:26)
03. End Of The Rope (6:34)
04. Elysian Night (7:52)
05. Deadlight (6:32)
06. Dead World Assembly (5:52)
07. A Phantom Dissonance (5:39)
08. The Quiet Storm (6:37)
09. The Death Of Hours (7:48)
10. Wall Of Sighs (5:14)

Total:64:52

İsveç'li Doom / Gothic grubu, 5. albümleri "A Rose For The Apocalypse" de, adı gibi kıyamet temasını işliyor ve doom soundunu tam anlamıyla yansıtıyor.
Seth'in kapak tasarımlarına hayran olduğumu her fırsatta söylesem de, kapaktaki çalışma da başlıbaşına mükemmel olsa da; üzülerek belirtmeliyim ki albüm temasıyla örtüşmemiş.
Adamların sayfasına yalakalık olsun diye "iyi olmuş, güzel olmuş felan" yazdım ama ı ıh olmamış...

Yalnız müzik anlamda da Septic Flesh melodileri duyar gibi olduğum parçalar yok değil. Sanki son dönemde bolca SF dinlemişler gibi.

Buna örnek olarak açılış parçası "The Drowning Age".  ın 4. dakikasından sonrasına dikkat çekmek isterim. Ki Anders Jacobsson'un hayvani vokalleri de yer yer Seth'i anımsatıyor. Ki anımsatsın da...

bunu kötü anlamda söylemiyorum, enerjik bir açılış parçası ve vokaller de olması gerektiği gibi. Lisa Johansson' un dokunaklı sesi -albüm genelinde olduğu gibi- nakarat kısımlarında havayı yumuşatır nitelikte.

Ama önceki albumlerine nazaran daha çok dikkatimi çektiğini söyleyebilirim  
(ses olarak=P).

Albumden ilk video klibi çektikleri single "The Last Hour of Ancient Sunlight" önceki albümlerinden izler taşımakta. Bana "Turning Season Within" albümündeki parçaları anımsatttı. 2:27 de ağırlaştırıp funeral atmosferine soktukları bölüm
intihar etmek için son derece uygun bir zaman.

Fakat albümdeki favorim bu parçadan sonra gelen "Elysian Night". Yankı yaratan efektlerin karanlık atmosferi tamamladığı mükemmel brutal vokal performansının yanında

ilerleyen bölümlerde Anders'ten konuşma şeklinde geçen düz vokaller de duymaktayız.
6. parça, albümdeki bir diğer favorim olan "Dead World Assembly".

Yok böyle bir hüzünlü melodi! Bunu yazanlar ya insanlarla aynı duygulara sahip değil
yada insan değil. 01:45' teki riffler ve tempo Paradise Lost' u anımsatırken,
parça başında ve 02:50'de Lisa'ya eşlik eden akustik gitar çok iyi düşünülmüş.

Sonlarına doğru keman sesi de duyduğumuz parça kendi gibi enstruman açısından da güçlü ve zengin.

Oldukça sert rifflere sahip "A Phantom Dissonance", Lisa'nın tatlı vokallleri sayesinde dengeleniyor, nakarat kısmı akılda kalıcı.

Lisa'nın sesine inceden akustik gitarlarların da eşlik ettiği bir başka parça olan "The Quiet Storm", albümde davulun en net duyulabileceği orta tempoya sahip bir parça.

Ağır rifflere sahip "The Death Of Hours" depresif vokallere ve
albümün en güzel gitar solosuna sahip.

Kapanış parçası klasik death-doom tarzı, farklı olarak ilerleyen bölümlerinde violin sesinin eşlik ettiği yavaş tempolu ama akılda kalıcı melodiye sahip bir parça.

Her ne kadar doom gothic hastası olsam da, orjinali varken benzerini dinlemek istemediğimden Draconian'ı hep esgeçmiştim. Çünki şimdiye kadar -birkaç parça dışında- albümleri hep "Velvet Darkness They Fear" devamı gibi gelirdi.

Fakat ARFTA eskiyle yeni arasında köprü oluşturması, şarkıların bütünlük göstermesi ve kanımca şimdiye kadarki en temiz Draconian kaydı olma özelliği taşımasıyla bambaşka bir yere sahip.

Katatonia "Brave Murder Day" ve Paradise Lost "Icon" sevenler başta olmak üzere hüzünlü birşeyler dinlemek isteyen herkese tavsiye edebileceğim albüm kesinlikle senenin en iyilerinden.

Review: The Cimmerian Years by Thurisaz

Thurisaz – The Cimmerian Years

Genre: Atmospheric Doom/Death/Black Metal

Label: Sleaszy Rider Records

Websites: myspace.com/thurisazmusic

Release Date: 20.05.2011

Tracklist
01. Broken
02. My Precious Unknown
03. Second Mirror
04. No Regrets [feat. Paul Kuhr (Novembers Doom)]
05. Fare Thee Well
06. The Carnival Of Miscreation
07. Inner Voices
08. Unhealed [feat. Els Blieck (Inis Cathaigh)]
09. A Glance Of Misperception [feat. Thomas A.G. Jensen (Saturnus)]

Total:54:15

The Cimmerian Years, sound olarak belli bir sınırlama yapamayacağımız,
doom metalden, black metale kadar geniş bir yelpazeyi içeriyor
(bu 'yelpaze' kelimesinden pek hoşnut olmasam da sıkıştıkça kullanıyorum)

1997 yılında kurulduktan sonra birkaç demo ve ardından 2004'te "Scent of a Dream" albumünü yayınlanan grubun, avantgarde doom duygu derinliği olan albümü başarılı bulunduktan sonra, grup Novembers Doom, Saturnus gibi devlerle Avrupa Turnesine çıkma şansı yakalamıştır.

Ki 3. albümleri olan The Cimmerian Years' da Novembers Doom ve Saturnus gruplarından konuk vokalistler de yer almakta.

Albüm intro parça "Broken" ile açılıyor. 2. parça "My Precious Unknown" düz vokalin yanında sert vokaller de duyduğumuz old school black rifflere sahip, ağır tempolu ve
sanki albüme hazırlık niteliğinde gibi bir parça.
İlk 2. parçadan gidişat anlamında pek hazettiğim söylenemez.
Albümün beklenen çıkışı ise 3. parçada “Second Mirror” ile geliyor. Melodik black sounduna sahip parçada özellikle scream vokaller dikkat çekici. Yer yer duyduğumuz düz vokaller ortama Borknagar havası katmış.
"No Regret" agresif gitar riflerine sert davul eşlik ederken, klavyenin ağırlığıyla birleşince karanlık bir atmosfer oluşturmuş.
Albümdeki favorilerimden olan 5. parça “Fare Thee Well” kasvetli düz vokaller, ağır gitar riffleri ve yavaş temposuyla tam bir doom atmosferi yaşatıyor.
”The Carnival of Miscreation” albümün belki de en acımasız rifflerine sahip olmasının yanında melodik bir yapıya sahip. Albümdeki favorim de olan parça, Amorphis'in "Tales From The Thousand Lakes" zamanlarını anımsatan rifflerle açılıyor.
2:10'da Dani Filthvari çığlıklar duyarken, bunlar 3:21 de pat diye kesiliyor
ve yükselen piyano sesiyle transa geçiyoruz.
“Inner Voices” ise akustik yapısı ve sakin vokalleriyle Anathema/Katatonia havalarında kısa bir geçiş niteliğinde.

Şiddeti geri getiren ise “Unhealed” oluyor. Albümdeki en sıkı, en melodik, en akılda parça olduğu su götürmez.
Ki grup da albüm tanıtımlarında “Unhealed” ın introsundan faydalanıyordu. Inis Cathaigh grubundan Els Blieck'in de sesiyle eşlik ettiği parça belli bir zaman sonra bir melodi bulmuşlar bunu uzatmışlar da uzatmışlar diye düşündürürken 04:27'deki bölüm ve muhteşem vokaller rotayı döndürüyor, gerçekten güzel şarkı.



8 dakikalık parçanın orta bölümlerinde piyano ve bayan sesi kullanılarak yumuşak bir geçiş yapılmış.
Alakasız olacak ama ilk dinleyişimden beri melodisinin Türk enstrümanlarıyla daha ağır tempoda çalınsa Zeki Müren parçalarından farksız olcağını düşündürüyor=)
“A Glance of Misperception” 9 dakikaya yaklaşan süresiyle albümün en uzun parçası.
Ve neredeyse yarısı yumuşak geçişlerden oluşmakta.
Piyano sesi ve vokalle tekrar normal tempoya geçiş yapılan intro niteliğindeki bu bölümlerde de ürkütücü hava hakim.
Albümü 2 ye ayıracak olursak B bölümünü tercih ederim.

Not:Grubun Finlandiyalı folk-metal grubu 'Turisas' ile yalnızca isim benzerliği olduğunu, ayrıca grubumuzun Belçikalı olduğunu hatırlatmakla başlamak istiyorum=)
Bilimkurgu film afişlerine benzettiğim kapak çalışması Hollandalı sanatçı Geert van Mook'a ait.